Snorri cd Calme

Calme poderwała się z ziemi, ale zaraz potem jęknęła z bólu.
- Kruszynko? - zapytałem niepewnie, kładąc pysk przy niej.

Ściągnąłem brwi. Przecież jeszcze za wcześnie na poród!
- Boli... - wyjęczała, kuląc się na ziemi.

- Tak Cal, wiem, że boli. - Po moim czole spłynęła stróżka potu. - Wytrzymaj. Proszę!

- Właśnie próbuję. - wycedziła przez zęby wilczyca i zacisnęła powieki.

- Pójdę po kogoś. Zaraz wracam, obiecuję. - szepnąłem jej do ucha.

W mig poderwałem się z ziemi i jednym susem znalazłem się jakiś metr dalej. Ziemia była zmarźnięta i błotnista, więc co jakiś czas moje łapy utykały w kałuży błota.

Wiatr wyciskał łzy z moich oczu, lecz mimo to nieustrudzenie parłem na przód.

<ktoś?>